ความรู้สึกเย็นสดชื่นในตอนเช้า สถานที่และเสียงคำรามรถโรงเรียนสีเหลืองเสียงกระทุ้งใบไม้

เวลาแบ่งบัตรเครดิตผู้ชายและมอบให้กับภรรยาของคุณ  highlightballs  ฤดูใบไม้ร่วงอยู่ที่นี่และฟุตบอลอยู่ในเมนู ไม่ว่าคุณจะเป็นแฟนของวิทยาลัยรูทสำหรับสารส้มของคุณหรือคุณเป็นแฟนมืออาชีพที่หยั่งรากสำหรับทีมงานที่บ้านของคุณ ความตื่นเต้นอยู่ในอากาศขณะที่ผู้เล่นลงสนาม

อย่าปล่อยให้เราออกจากบ้านเกิดของคุณเอง – เพราะการกลับมาของเด็กสู่โรงเรียนยังเป็นเครื่องบ่งบอกถึงการกลับมาของฟุตบอลระดับไฮสคูล ฤดูกาลเริ่มต้นด้วยการที่คุณนั่งสบาย ๆ ในกางเกงขาสั้นและเสื้อยืดบนอัฒจันทร์โลหะขณะที่คุณติดทีมของคุณเพื่อชัยชนะ แต่เมื่อฤดูกาลดำเนินไปอย่างรวดเร็วความเย็นของอากาศยามค่ำคืนจะทำให้กางเกงยีนส์, เสื้อโค้ท, เสื้อโค้ท, ถุงมือ, ผ้าห่มและความอบอุ่นของช็อคโกแลตร้อน

เกมฟุตบอลแบ่งออกเป็นสี่ส่วน

• (15 นาทีสำหรับมืออาชีพและวิทยาลัย 12 คนสำหรับโรงเรียนมัธยม) และอีกครึ่งหนึ่ง เกมดังกล่าวเล่นในสองในสี่จากนั้นใช้เวลาครึ่งนาที 12 นาที (ซึ่งวงดนตรีจะลงสนามและโชว์ที่ยอดเยี่ยมและสนุกสนานสำหรับแฟน ๆ ) ในขณะที่ผู้เล่นมุ่งหน้าไปยังห้องล็อกเกอร์เพื่อคุยกับโค้ชของพวกเขา จากนั้นเกมจบลงด้วยส่วนที่เหลืออีกสองในสี่ highlightballs 
• สนามฟุตบอลมีความยาวหนึ่งร้อยหลาโดยหลาจะถูกทำเครื่องหมายเพิ่มทีละห้าหลาเริ่มด้วยเส้นห้าหลาที่กำลังจะขึ้นไปยังเส้นห้าสิบหลาจากนั้นจะถูกทำเครื่องหมายด้วยการเพิ่มทีละห้าหลาย้อนหลังเป็นห้าหลา “ไดรฟ์” คือสิ่งที่เรียกว่าเมื่อทีมย้ายฟุตบอลในการครอบครอง (ที่ทีมมีลูกบอล) หรือเล่นเดี่ยว เกมเริ่มต้นด้วยการโยนเหรียญและทีมใดจะชนะการโยนพวกเขาตัดสินใจว่าพวกเขาต้องการที่จะรับบอลหรือเตะออก (นักเตะของทีมเตะบอลให้ทีมตรงข้ามและพวกเขามีโอกาสทำคะแนนครั้งแรก) . เมื่อทีมมีครอบครองฟุตบอลพวกเขามีสี่โอกาสในการย้ายฟุตบอลสิบหลา (คุณอาจได้ยินผู้ประกาศว่า “ครั้งที่ 1 และ 10, 2 และ 5, 3 และ 3 หรือ 4 และนิ้ว) หากทีมไม่ขยับลูกบอลอย่างน้อยสิบหลาในโอกาสสี่ทีมอื่นจะเข้ามาแทนที่ทีมอื่นโดยอัตโนมัติ คุณจะเห็นหลายทีมทำในสิ่งที่เรียกว่าถ่อบอลในรอบที่สามเพื่อให้ทีมตรงข้ามออกไปไกลกว่าเพื่อไปถึงโซนท้ายและคะแนน

โซนท้ายคือพื้นที่ที่คุณเห็นชื่อโรงเรียนที่เขียนในแต่ละด้านของเขตข้อมูล

เมื่อผู้เล่นของทีมวิ่งเข้าหรือจับบอลในโซนท้ายทีมนั้นจะได้คะแนนหกแต้มสำหรับทีมของพวกเขา หลังจากเล่นเสร็จนักเตะจะออกมาและเตะสิ่งที่เรียกว่าสนามฟุตบอล (นักเตะเตะฟุตบอลผ่านเสารูป ‘Y’ ซึ่งเรียกว่าเสาประตู) และนั่นคือจุดเดียว หลังจากทำคะแนนดาว์น (เมื่อทีมทำคะแนนได้หกคะแนน) ทีมอาจลองทำสิ่งที่เรียกว่าการแปลงสองจุดโดยที่พวกเขาวิ่งบอลเข้าไปในโซนท้ายหรือผ่านเข้าไปในโซนท้ายอีกครั้ง ดังนั้นการเล่นที่คุ้มค่าแปดคะแนนแทนที่จะเป็นเจ็ด

ในฟุตบอลเป้าหมายของคุณคือทำคะแนนให้ได้มากที่สุดรับโทษน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้และหยุดทีมตรงข้ามไม่ให้ทำคะแนนใด ๆ การขว้างธงสีเหลืองบนสนามอย่างเป็นทางการหมายถึงการลงโทษในฟุตบอล highlightballs  บทลงโทษทั่วไปที่คุณเห็นคือความล่าช้าของเกมโดยความผิดที่พวกเขาไม่ได้ตีลูกในเวลาที่กำหนดและเป็นโทษห้าหลาซึ่งหมายถึงความผิดจะถูกย้ายย้อนหลังออกไปจากโซนท้ายด้วยห้าหลา การถือครองที่ความผิดหรือการป้องกันคว้าผู้เล่นของทีมตรงข้ามถือพวกเขาและเป็นโทษห้าหลา Offsides สามารถเป็นได้ทั้งแนวรุกหรือแนวรับซึ่งผู้เล่นอยู่ฝั่งผิดของแนวทะเลาะกันและมีโทษห้าหลา จับจ้องที่การโจมตีหรือการป้องกันจับจ้องจับจ้องของทีมตรงข้าม

 

เป็นเวลาหลายปีมาแล้วที่คุณทำงานหนักมาหลายชั่วโมง แต่ค่าจ้างของคุณไม่เพียงพอที่จะดูแลค่าใช้จ่ายของคุณ 

• การดูแลสุขภาพค่าสาธารณูปโภคและราคาอาหารที่สูงขึ้นนั้นแทบไม่ครอบคลุมอยู่ในค่าจ้างของคุณ ในไม่ช้าการจ่ายเงินกลับบ้านของคุณจะไม่สามารถติดตามค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นของครอบครัวของคุณได้
• สถานการณ์ที่น่าเวทนานี้ทำให้ครอบครัวชาวอเมริกันหลายล้านคนในทุกวันนี้ เงินเดือนของพวกเขาไม่สามารถยืดออกได้เพียงพอที่จะจ่ายค่าที่อยู่อาศัยอย่างเพียงพอ หากคุณเป็นผู้พำนักอาศัยในสหรัฐอเมริกาที่ถูกกฎหมายและไม่ได้รับเงินมากพอที่จะจ่ายค่าเช่าหรือค่าจำนองคุณอาจต้องการพิจารณาสมัครโครงการบัตรกำนัลเพื่อการเคหะของรัฐบาลกลางซึ่งอ้างถึงในหัวข้อที่ 8 ด้วย

ส่วนที่ 8 คืออะไร

พระราชบัญญัติการเคหะแห่งปี 1937 จัดหาความช่วยเหลือทางการเงินโดยรัฐบาลสหรัฐจ่ายให้กับหน่วยงานการเคหะในท้องถิ่นหรือ LHAs เพื่อให้สภาพความเป็นอยู่ของครอบครัวที่มีค่าแรงต่ำมีรายได้ดีขึ้น มาตรา 8 แห่งพระราชบัญญัติการเคหะแห่งปี 1937 โดยปกติจะเรียกว่ามาตรา 8 มอบอำนาจให้ความช่วยเหลือในการเคหะแห่งชาติแก่เจ้าของบ้านเพื่อประโยชน์ของครอบครัวที่มีรายได้ต่ำประมาณ 3.1 ล้านครอบครัว มันทำให้ความช่วยเหลือด้านที่อยู่อาศัยเป็นไปได้ผ่านโปรแกรมต่าง ๆ โดยโครงการบัตรกำนัล Housing Choice เป็นโครงการที่ใหญ่ที่สุดซึ่งจ่ายเงินชดเชยค่าเช่าและค่าสาธารณูปโภคส่วนใหญ่ประมาณ 2.1 ล้านครอบครัว

กระทรวงการเคหะและการพัฒนาเมือง (HUD) จัดการและให้เงินทุนในส่วนที่ 8 โปรแกรม มีหน่วยงานสงเคราะห์สาธารณะ (PHAs) ประมาณ 2,400 แห่งที่จัดการโครงการนี้ในพื้นที่

ประวัติโดยย่อของมาตรา 8

• ส่วนที่อยู่อาศัย 8 มีจุดเริ่มต้นในช่วงภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ การผ่านพระราชบัญญัติการเคหะแห่งสหรัฐอเมริกาโดยสภาคองเกรสเป็นการเริ่มต้นของความช่วยเหลือด้านการเคหะแห่งชาติในประเทศ มันตกแต่งเงินเพื่อสร้างอพาร์ทเมนท์คุณภาพต่ำ แต่มีราคาย่อมเยาสำหรับผู้มีรายได้น้อย หน่วยงานเหล่านี้บริหารและดูแลโดยหน่วยงานท้องถิ่น

พระราชบัญญัติการเคหะแห่งสหรัฐอเมริกาถูกแก้ไขในปีพ. ศ. 2504 เพื่อหลีกเลี่ยงโครงการที่อยู่อาศัยให้เช่ามาตรา 23 ซึ่งอนุญาตให้ผู้มีรายได้น้อยเข้ามาอยู่ในที่พักอาศัยของผู้มีรายได้น้อยที่ให้เช่าโดยหน่วยงานท้องถิ่น ผู้เช่าตกลงที่จะจ่ายค่าเช่าบางส่วนในขณะที่ความแตกต่างระหว่างการชำระเงินของผู้เช่าและสิ่งที่เจ้าของบ้านจะได้รับตามปกติในตลาดเปิด การบำรุงรักษาอาคารได้ดำเนินการโดยหน่วยงานที่อยู่อาศัยในท้องถิ่น

ในปี 1974 พระราชบัญญัติดังกล่าวได้รับการแก้ไขอีกครั้งซึ่งจัดทำขึ้นสำหรับการสร้างมาตรา 8 แทนที่จะสร้างและจัดการที่อยู่อาศัยสาธารณะมันมีวัตถุประสงค์เพื่อช่วยเหลือผู้เช่าที่มีรายได้น้อยซึ่งจัดสรรส่วนแบ่งรายได้ส่วนใหญ่จากการจ่ายค่าเช่า ตอนนี้เงินของรัฐบาลกลางถูกนำมาใช้เพื่อจ่ายส่วนหนึ่งของค่าเช่าในหน่วยที่อยู่อาศัยที่เลือกโดยผู้เช่าในตลาดเปิด ตั้งแต่นั้นมามีการออกกฎหมายอีกหลายฉบับเพื่อแก้ไขและปรับแต่งโปรแกรมมาตรา 8

ความต้องการที่สำคัญสำหรับการช่วยเหลือที่อยู่อาศัย

รายงาน HUD ปี 2005 ต่อสภาคองเกรสระบุว่าครอบครัวผู้เช่าเกือบ 6 ล้านครอบครัวในประเทศที่ไม่ได้รับประโยชน์จากการช่วยเหลือด้านที่พักอาศัยของประชาชนประสบกับความต้องการที่พักอาศัยที่เลวร้าย กลุ่มใหญ่ของครอบครัวเหล่านี้ประสบกับ “ภาระค่าเช่าที่รุนแรง” ซึ่ง HUD อธิบายว่าจ่ายเกินกว่า 50% ของรายได้จากค่าจ้างสำหรับผู้มีรายได้ค่าจ้าง ครัวเรือนอื่น ๆ สร้างบ้านของพวกเขาในอาคารที่มีอัตราชั้นที่สอง

กลุ่มที่ได้รับความสำคัญตามมาตรา 8 ประกอบด้วยครัวเรือนที่มีรายได้น้อยที่มีเด็กผู้สูงอายุและผู้พิการ ในทำนองเดียวกันกระทรวงการเคหะและการพัฒนาเมืองและกระทรวงกิจการทหารผ่านศึกของสหรัฐอเมริกามีโปรแกรมมาตรา 8 ที่เรียกว่าที่อยู่อาศัยสนับสนุนกิจการทหารผ่านศึก (HUD-VASH) ซึ่งจัดจำหน่ายบัตรกำนัลบ้านจำนวนทหารผ่านศึกที่อยู่อาศัยในสหรัฐฯ

โครงการบัตรกำนัลที่พักอาศัย

ขณะนี้โปรแกรมส่วน 8 หลักทำงานอยู่ในโปรแกรมคูปองที่พักอาศัย บัตรกำนัลเพื่อการเคหะมีการแจกจ่ายและบริหารจัดการโดยหน่วยงานการเคหะสาธารณะหรือ PHAs กระทรวงการเคหะและการพัฒนาเมือง (HUD) ให้เงินของรัฐบาลกลางแก่ PHAs เหล่านี้เพื่อจัดการโปรแกรมบัตรกำนัล

บัตรกำนัลสามารถเป็นโครงการซึ่งหมายถึงการใช้งานจะถูก จำกัด ให้อยู่ในอพาร์ทเมนท์ที่ซับซ้อน PHAs อาจใช้คูปองได้สูงสุด 20% สำหรับสิ่งนี้ บัตรกำนัลยังสามารถเป็นแบบผู้เช่าซึ่งผู้เช่าสามารถเลือกที่อยู่อาศัยที่ผ่านเกณฑ์ของโปรแกรมได้อย่างอิสระและไม่ จำกัด เฉพาะหน่วยภายในโครงการบ้านที่ได้รับเงินอุดหนุน

ผู้เช่าอาจเลือกที่จะให้เช่าที่อยู่อาศัยในภาคเอกชนไม่ได้ถูก จำกัด อยู่ที่คอมเพล็กซ์อพาร์ตเมนต์ใด ๆ และสามารถเลือกที่จะอยู่อาศัยได้ทุกที่ในสหรัฐอเมริกาตราบใดที่ค่าเช่าทั้งหมดเป็นไปตามมาตรฐานที่กำหนดโดย HUD ซึ่งอาจรวมถึงการอาศัยอยู่ในเปอร์โตริโกซึ่งมีโปรแกรมมาตรา 8 ที่จัดการโดยหน่วยงานการเคหะ

ภายใต้โครงการบัตรกำนัลบ้านผู้อยู่อาศัยหรือบุคคลที่มีสิทธิ์ได้รับเงินทุนมาตรา 8 จะได้รับบัตรกำนัลซึ่งจะช่วยให้พวกเขาสามารถค้นหาและเช่าห้องชุดที่พวกเขาจะต้องรับผิดชอบในการจ่าย 30% ของค่าเช่า บัตรกำนัลจะจ่ายส่วนที่เหลืออีก 70% ของค่าเช่าและค่าสาธารณูปโภค

ครอบครัวส่วนใหญ่จ่ายค่าที่อยู่อาศัยมาตรา 8 โดยใช้ 30% ของรายได้ที่ปรับแล้วซึ่งเป็นรายได้รวมของครอบครัวหักด้วยการหักเงินสำหรับผู้อยู่ในความอุปการะต่ำกว่า 18 ปีพลเมืองอาวุโสผู้พิการบุคคลนักเรียนเต็มเวลาค่าใช้จ่ายทางการแพทย์ .

ปัจจุบันโครงการบัตรกำนัลช่วยชดเชยค่าเช่าสำหรับเกือบ 2.1 ล้านครัวเรือนในสหรัฐอเมริกา ยิ่งไปกว่านั้นบัตรกำนัลเหล่านี้ยังสามารถนำมาใช้ในบางครั้งโดยครัวเรือนที่มีรายได้น้อยเพื่อจ่ายค่าจำนองหรือซื้อบ้าน

จัดลำดับความสำคัญของบัตรกำนัลที่พัก

ในหลาย ๆ กรณีหน่วยงานที่อยู่อาศัยในพื้นที่ของคุณจะได้รับใบสมัครมากกว่าที่จะสามารถอนุมัติบัตรกำนัลได้และจะสร้างรายชื่อผู้สมัครที่รออยู่ PHAs สามารถย้ายแอปพลิเคชันบางอย่างไปข้างหน้าหรือนำพวกเขากลับมาจากรายการรอและอาจเลือกที่จะให้ความสำคัญกับครัวเรือนที่ปัจจุบันไม่มีบ้านหรืออาศัยอยู่ในที่อยู่อาศัยในอัตราที่สองผู้มีรายได้ค่าจ้างที่มากกว่าครึ่ง ค่าเช่าหรือบุคคลที่ย้ายจากความประสงค์ของพวกเขา ทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการจัดลำดับความสำคัญโดยสอบถามจากสำนักงานตัวแทนที่อยู่อาศัยในพื้นที่ของคุณ